اختلال شخصیت مرزی چیست + مشاوره رایگان

با استفاده از مشاوره اختلال شخصیت مرزی می توانید به راحتی این اختلال را تشخیص داده و برای درمان آن اقدام نمایید. اختلال شخصیت مرزی یک بیماری روانی است که به شدت بر توانایی فرد در تنظیم احساسات خود تأثیر می گذارد. این از دست دادن کنترل عاطفی می تواند تکانشگری را افزایش دهد، بر احساس فرد نسبت به خود تأثیر بگذارد و بر روابط آنها با دیگران تأثیر منفی بگذارد. هنگامی که در گیرودار احساسات شدید هستید، نمی توانید درست فکر کنید یا درست تصمیم بگیرید. ممکن است چیزهای آزاردهنده ای بگویید یا به شیوه های خطرناک یا نامناسب رفتار کنید که بعد از آن احساس گناه یا شرمندگی در شما ایجاد کند. این یک چرخه دردناک است که فرار از آن غیرممکن است. اما با استفاده از درمان های موثر BPD و مهارت های مقابله ای می توانید شرایط را کنترل کرده و احساس بهتری داشته باشید.

 

مشاوره اختلال شخصیت مرزی و شناخت علائم بیماری

یکی از خدمات بسیار مهم که در مشاوره اختلال شخصیت مرزی ارائه می شود، شناخت علائم بیماری است.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است نوسانات خلقی شدیدی را تجربه کنند و نسبت به خود احساس عدم اطمینان داشته باشند. احساسات آنها نسبت به دیگران می تواند به سرعت تغییر کند و از نزدیکی شدید به نفرت شدید تبدیل شود. این احساسات در حال تغییر می تواند منجر به روابط ناپایدار و درد عاطفی گردد.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی اخلاقیات افراطی داشته و ممکن است تکانشی یا بی‌ملاحظه عمل کنند.

سایر علائم یا علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• الگویی از روابط شدید و ناپایدار با خانواده، دوستان و عزیزان.
• تصویر یا احساس از خود تحریف شده و ناپایدار.
• رفتارهای تکانشی و اغلب خطرناک، مانند رابطه جنسی ناایمن، سوء مصرف مواد، رانندگی بی احتیاطی، و پرخوری. لطفاً توجه داشته باشید: اگر این رفتارها بیشتر در زمان‌های خلق و خو یا انرژی بالا اتفاق می‌افتند، ممکن است نشانه‌های یک اختلال خلقی باشند و نه اختلال شخصیت مرزی.
• احساس پوچی مزمن.
• خشم نامناسب و شدید یا مشکلات کنترل خشم.

همه افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است همه این علائم را تجربه نکنند. شدت، فراوانی و طول مدت علائم به فرد و بیماری او بستگی دارد.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی به طور قابل توجهی نسبت به جمعیت عمومی، میزان رفتارهای خودآزاری و خودکشی بالاتری دارند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی که به فکر آسیب رساندن به خود یا اقدام به خودکشی هستند، فوراً به کمک نیاز دارند.

اختلال شخصیت مرزی به طرق مختلف ظاهر می شود، اما برای اهداف تشخیص بهتر متخصصان سلامت روان علائم را به 9 دسته اصلی دسته بندی می کنند. برای تشخیص BPD، باید حداقل پنج مورد از این علائم را نشان دهید. علاوه بر این، علائم باید طولانی مدت باشد (معمولاً در نوجوانی شروع می شود) و بر بسیاری از بخش های زندگی شما تأثیر می گذارد.

 

 

ترس از رها شدن

 افراد مبتلا به BPD اغلب از رها شدن یا تنها ماندن وحشت دارند. به طور مثال ممکن است در یک اتفاق معمول که اعضای خانواده تصمیم به سفر یا گردش آخر هفته می گیرند، این فرد به دلیل ترس رها شدن، رفتارهای غیرمعمول از خود نشان دهدو

روابط ناپایدار

 افراد مبتلا به BPD تمایل به داشتن روابطی شدید و کوتاه مدت دارند. به عبارتی این افراد سریع عاشق شده و سپس سریع هم فارغ می شوند.

 

تصویر نامشخص از خود

افرادی که این مشکل را دارند، احساسات ناپایداری از خودشان خواهند داشت.

گاهی اوقات ممکن است نسبت به خودتان احساس خوبی داشته باشید، اما گاهی اوقات از خود متنفر هستید یا حتی خود را شیطانی می بینید. احتمالاً تصور روشنی از اینکه چه کسی هستید یا در زندگی چه می خواهید ندارید. در نتیجه، ممکن است مرتباً شغل، دوستان، معشوق، مذهب، ارزش‌ها، اهداف یا حتی هویت جنسی را تغییر دهید.

 

رفتارهای تکانشی و خود ویرانگر

این افراد رفتارهای افراطی بسیاری از خود نشان می دهند. به طور مثال ممکن است به صورت ناگهانی پولی را خرج کنند که توانایی پرداخت آن را ندارند و یا با احتیاطی رانندگی کنند.

حتی ممکن است از مغازه دزدی کنند، درگیر سکس پرخطر باشند یا در مصرف مواد مخدر یا الکل زیاده روی کنند. این رفتارهای مخاطره آمیز ممکن است به این افراد کمک کند در لحظه احساس بهتری داشته باشید، اما در دراز مدت به اطرافیان آسیب می رسانند.

 

خودآزاری

رفتار خودکشی و خودآزاری عمدی در افراد مبتلا به BPD رایج است. رفتار خودکشی شامل فکر کردن به خودکشی، انجام حرکات یا تهدید به خودکشی یا در واقع اقدام به خودکشی است. خودآزاری شامل تمام تلاش های دیگر برای صدمه زدن به خود بدون قصد خودکشی است. اشکال رایج خودآزاری شامل آسیب با چاقو و سوزاندن است.

نوسانات عاطفی شدید احساسات و خلق و خوی ناپایدار در BPD رایج است. ممکن است یک لحظه احساس خوشبختی کنید و لحظه ای دیگر ناامید باشید.

 

احساس پوچی مزمن

 افراد مبتلا به BPD اغلب در مورد احساس پوچی صحبت می کنند، گویی یک سوراخ یا یک فضای خالی در داخل آنها وجود دارد. در نهایت، ممکن است احساس کنند که «هیچ» یا «هیچکس» نیستند. این احساس ناراحت کننده است، بنابراین ممکن است سعی کنند جای خالی را با چیزهایی مانند مواد مخدر، غذا یا رابطه جنسی پر کنند. اما هیچ چیز واقعاً رضایت بخشی وجود ندارد.

 

خشم انفجاری

 اگر BPD دارید، ممکن است با عصبانیت شدید و خلق و خوی کوتاه دست و پنجه نرم کنید. همچنین ممکن است پس از عصبی شدن در کنترل خود مشکل داشته باشید – فریاد زدن، پرتاب کردن اشیا از جمله این موارد است. توجه به این نکته مهم است که این عصبانیت همیشه به سمت بیرون هدایت نمی شود. ممکن است زمان زیادی را صرف احساس عصبانیت از خود کنید.

 

احساس عدم درک واقعیت

افراد مبتلا به BPD اغلب با پارانویا یا افکار مشکوک در مورد انگیزه های دیگران دست و پنجه نرم می کنند. هنگامی که تحت استرس هستید، حتی ممکن است ارتباط خود را با واقعیت از دست بدهید.

 

 

 علل اختلال شخصیت مرزی

هیچ دلیل واحدی برای اختلال شخصیت مرزی وجود ندارد و احتمالاً به دلیل ترکیبی از عوامل ایجاد می شود.

 

ژنتیک

ژن هایی که از والدین خود به ارث می برید ممکن است شما را در برابر ابتلا به BPD آسیب پذیرتر کند.

یک مطالعه نشان داد که اگر یک دوقلو یکسان دارای BPD باشد، احتمال دارد که دوقلوهای همسان دیگر نیز BPD داشته باشند.

با این حال، این نتایج باید با احتیاط درمان شوند، و هیچ مدرکی از وجود ژن برای BPD وجود ندارد.

 

مشکل با مواد شیمیایی مغز

تصور می‌شود که بسیاری از افراد مبتلا به BPD در انتقال‌دهنده‌های عصبی مغزشان، به‌ویژه سروتونین، مشکلی دارند.

انتقال دهنده های عصبی “مواد شیمیایی پیام رسان” هستند که توسط مغز شما برای انتقال سیگنال ها بین سلول های مغز استفاده می شود. سطوح تغییر یافته سروتونین با افسردگی، پرخاشگری و مشکل در کنترل تمایلات مخرب مرتبط است.

 

مشکل در رشد مغز

محققان از MRI برای مطالعه مغز افراد مبتلا به BPD استفاده کرده اند. اسکن های MRI از میدان های مغناطیسی قوی و امواج رادیویی برای تولید تصویری دقیق از داخل بدن استفاده می کنند.

اسکن‌ها نشان داد که در بسیاری از افراد مبتلا به BPD، 3 قسمت مغز یا کوچک‌تر از حد انتظار بوده یا دارای سطوح غیرعادی فعالیت هستند. این قسمت ها عبارت بودند از:

آمیگدال – که نقش مهمی در تنظیم احساسات، به ویژه احساسات “منفی” مانند ترس، پرخاشگری و اضطراب دارد.

هیپوکامپ – که به تنظیم رفتار و کنترل خود کمک می کند.

قشر اوربیتوفرونتال – که در برنامه ریزی و تصمیم گیری نقش دارد.

مشکلات این قسمت‌های مغز ممکن است به علائم BPD کمک کند.

رشد این قسمت های مغز تحت تأثیر تربیت اولیه شما قرار می گیرد. این بخش‌های مغز شما همچنین مسئول تنظیم خلق و خو هستند، که ممکن است علت برخی از مشکلات افراد مبتلا به BPD در روابط نزدیک باشد.

 

فاکتورهای محیطی

به نظر می رسد تعدادی از عوامل محیطی در بین افراد مبتلا به BPD رایج و گسترده باشد. این شامل:

• قربانی آزار عاطفی، فیزیکی یا جنسی.
• در کودکی در معرض ترس یا پریشانی طولانی مدت قرار گرفتن.
• مورد بی توجهی یک هر دو والدین قرار گرفتن.
• بزرگ شدن با یکی دیگر از اعضای خانواده که دارای یک بیماری روانی جدی، مانند اختلال دوقطبی یا مشکل سوء مصرف الکل یا مواد مخدر است.

 

اهمیت مشاوره اختلال شخصیت مرزی

هدف از مشاوره که روان درمانی یا گفتار درمانی نیز نامیده می شود، کمک به شما در یادگیری نحوه مدیریت احساسات است. به عنوان مثال، شما می توانید احساسات خود را مشاهده کنید (“من در حال حاضر بسیار عصبانی هستم”) به جای اینکه بر اساس آنها عمل کنید. این به شما کمک می کند تا در زندگی روزمره و روابط خود عمل کنید. مشاوره می تواند در یک محیط انفرادی با یک درمانگر یا در یک گروه انجام شود.

 

عوامل خطر در اختلالات شخصیت مرزی

محققان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث اختلال شخصیت مرزی می شود، اما مطالعات نشان می دهد که عوامل ژنتیکی، محیطی و اجتماعی ممکن است خطر ابتلا به آن را افزایش دهند. این عوامل ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سابقه خانوادگی: افرادی که یکی از اعضای نزدیک خانواده (مانند والدین یا خواهر و برادر) مبتلا به این بیماری هستند، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلال شخصیت مرزی باشند.

ساختار و عملکرد مغز: تحقیقات نشان می دهد که افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است تغییرات ساختاری و عملکردی در مغز داشته باشند، به ویژه در مناطقی که تکانه ها و تنظیم هیجان را کنترل می کنند. با این حال، مطالعات نشان نمی دهد که آیا این تغییرات عوامل خطر برای بیماری هستند یا اینکه آیا چنین تغییراتی ناشی از این اختلال است.

عوامل محیطی، فرهنگی و اجتماعی: بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی گزارش می دهند که رویدادهای آسیب زای زندگی را تجربه کرده اند، مانند سوء استفاده، ترک یا دوران سختی در دوران کودکی. دیگران ممکن است در معرض روابط یا درگیری های بی ثبات و بی اعتبار بوده باشند.

اگرچه این عوامل ممکن است خطر ابتلا افراد به این مشکل را افزایش دهند، به این معنی نیست که مطمئناً آنها به اختلال شخصیت مرزی مبتلا خواهند شد. به همین ترتیب، افراد بدون این عوامل خطر ممکن است در طول زندگی خود به این اختلال مبتلا شوند.

 

تشخیص اختلال در مشاوره اختلال شخصیت مرزی

مورد بعدی که در مشاوره اختلال شخصیت مرزی به آن با دقت پرداخته می شود، تشخیص صحیح این بیماری است.

یک متخصص بهداشت روان دارای مجوز – مانند روانپزشک، روانشناس یا مددکار اجتماعی بالینی – که در تشخیص و درمان اختلالات روانی مجرب است، می تواند اختلال شخصیت مرزی را بر اساس یک مصاحبه کامل و بحث در مورد علائم تشخیص دهد. یک معاینه پزشکی دقیق و کامل همچنین می تواند به رد سایر علل احتمالی علائم کمک کند. در تشخیص بیماری، ارائه دهندگان علائم فرد را مورد بحث قرار می دهند و در مورد سوابق پزشکی خانوادگی، از جمله تاریخچه بیماری روانی می پرسند.

اختلال شخصیت مرزی معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی تشخیص داده می شود.

 

چه بیماری های دیگری می تواند همراه با اختلال شخصیت مرزی ایجاد شود؟

اختلال شخصیت مرزی اغلب با سایر بیماری های روانی مانند اختلال استرس پس از سانحه رخ می دهد. این اختلالات همزمان می توانند تشخیص و درمان اختلال شخصیت مرزی را دشوارتر کنند، به خصوص اگر علائم سایر بیماری ها با علائم این اختلال همپوشانی دارند. به عنوان مثال، فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی نیز ممکن است به احتمال بیشتری علائم افسردگی اساسی، PTSD، اختلال دوقطبی، اختلالات اضطرابی، سوء مصرف مواد یا اختلالات دیگر را تجربه کند.

 

درمان های اختلال شخصیت مرزی

درمان اختلالات شخصیتی مانند اختلال شخصیت مرزی همیشه چالش برانگیز بوده است. اما با درمان جدیدتر و مبتنی بر شواهد، بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال علائم کمتر و بهبود عملکرد و کیفیت زندگی بهتر را تجربه می‌کنند. برای بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی دریافت درمان از یک متخصص بهداشت روان دارای مجوز بسیار مهم است. سایر درمان ها از سمت ارائه‌دهنده‌ای که به طور مناسب آموزش ندیده است، ممکن است بی‌اثر یا خطرناک باشد.

عوامل زیادی بر مدت زمانی که طول می کشد تا علائم پس از شروع درمان بهبود یابد، تأثیر می گذارد. برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و عزیزانشان مهم است که در طول درمان صبور باشند و از حمایت برخوردار شوند.

مطالعات انجام شده توسط موسسه ملی سلامت روان نشان می‌دهد که افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی که درمان کافی دریافت نمی‌کنند، بیشتر در معرض ابتلا به سایر بیماری‌های مزمن پزشکی یا روانی هستند و احتمال کمتری دارد که سبک زندگی سالمی داشته باشند.

 

روان درمانی

روان درمانی که گاهی اوقات «گفتگودرمانی» نامیده می شود، اولین درمان برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی است. بیشتر روان درمانی با یک متخصص بهداشت روانی دارای مجوز و آموزش دیده در جلسات انفرادی یا با افراد دیگر در محیط های گروهی انجام می شود. جلسات گروهی ممکن است به آموزش افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی کمک کند تا با دیگران تعامل داشته باشند.

دو نمونه از روان درمانی های مورد استفاده برای درمان اختلال شخصیت مرزی عبارتند از:

رفتار درمانی دیالکتیکی :این درمان به طور خاص برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ایجاد شده است. DBT از مفاهیم ذهن آگاهی یا آگاهی از موقعیت فعلی و وضعیت عاطفی خود استفاده می کند. DBT همچنین مهارت هایی را آموزش می دهد تا به افراد کمک کند احساسات شدید را کنترل کنند، رفتارهای خود ویرانگر را کاهش دهند و روابط را بهبود بخشند.

درمان شناختی رفتاری: ین درمان می تواند به افراد کمک کند تا باورها و رفتارهای اصلی را که ناشی از درک نادرست از خود و دیگران و مشکلات در تعامل با دیگران است، شناسایی و تغییر دهند. ممکن است به افراد در کاهش نوسانات خلقی و علائم اضطراب کمک کند و ممکن است تعداد رفتارهای خودآزاری یا خودکشی را کاهش دهد.

 

داروها

از آنجایی که مزایای داروهای تجویزی برای اختلال شخصیت مرزی نامشخص است، معمولاً از داروها به عنوان راه اصلی برای درمان این بیماری استفاده نمی شود. با این حال، در برخی موارد، روانپزشک ممکن است داروهایی را برای درمان علائم خاص یا اختلالات روانی همزمان مانند نوسانات خلقی یا افسردگی توصیه کند. درمان با دارو ممکن است به مراقبت هماهنگ از بیش از یک متخصص پزشکی نیاز داشته باشد.

 

سایر روش های درمانی

برخی از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی علائم شدیدی را تجربه می کنند و نیاز به مراقبت های شدید، اغلب بستری، دارند. برخی دیگر ممکن است از برخی درمان‌های سرپایی استفاده کنند اما هرگز نیازی به بستری شدن در بیمارستان یا مراقبت‌های اورژانسی نخواهند داشت.

 

درمان برای مراقبین و اعضای خانواده

داشتن یکی از اقوام یا عزیزان مبتلا به این اختلال می تواند استرس زا باشد و اعضای خانواده یا مراقبان ممکن است ناخواسته به گونه ای عمل کنند که علائم فرد مورد علاقه آنها را بدتر کند.

اگرچه برای تعیین اینکه خانواده درمانی تا چه حد به اختلال شخصیت مرزی کمک می کند، تحقیقات بیشتری لازم است، اما مطالعات روی سایر اختلالات روانی نشان می دهد که شامل اعضای خانواده می تواند به حمایت از درمان فرد کمک کند. خانواده ها و مراقبان نیز می توانند از درمان بهره مند شوند.

خانواده درمانی از طریق:

اجازه دادن به خویشاوندان یا عزیزان برای توسعه مهارت هایی برای درک و حمایت از یک فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی.

تمرکز بر نیازهای اعضای خانواده برای کمک به آنها در درک موانع و راهبردهای مراقبت از فرد مبتلا.

 

نکات مهم در اختلال شخصیت مرزی

این امکان وجود دارد که طرز فکر، احساس و واکنش خود را نسبت به موقعیت ها تغییر دهید. فقط زمان و تلاش می خواهد. سازگاری با درمان خود – مصرف داروها طبق برنامه، قرار ملاقات های مشاوره – بهترین راه برای شروع است.

روتین از راه های دیگر نیز مفید است. زمان های منظم غذا و خواب به بدن شما اجازه می دهد تا بداند چه انتظاری دارد. سعی کنید روزانه ورزش کنید. سطح استرس را پایین نگه دارید. پیاده روی کنید.

میوه و سبزیجات بیشتر و غذاهای ناسالم کمتر بخورید. از الکل و مواد مخدر دوری کنید.

اطراف خود را با افرادی احاطه کنید که می توانید به آنها اعتماد کنید، از جمله خانواده، دوستان و تیم درمانی خود. با آنها در مورد احساس خود صحبت کنید.

بهترین دارو مهربانی با خود است. برای خود پشتیبانی ایجاد کنید و از آن استفاده کنید. داشتن BPD تقصیر شما نیست، اما می توانید نحوه تأثیر آن بر زندگی خود را تغییر دهید.

 

برای دانلود pdfمطلب کلیک کنید.

 

خلاصه مطلب

ما سعی کردیم در این مطلب به این موضوع بپردازیم که مشاوره اختلال شخصیت مرزی چه فایده ای دارد و برای تشخیص و درمان این اختلال در جلسات مشاوره چه فعالیت هایی انجام می شود. در صورتی که فکر می کنید دارای این اختلال هستید یا علائم مشکوکی دارید می توانید به راحتی با استفاده از مشاوره اختلال شخصیت مرزی آن را درمان کرده و علائم را کنترل کنید.